Quasi szyna Mitchella

Polskie wynalazki niewątpliwie są wysoko cenione w świecie designu, technologii czy mody i tu śmiało możemy krzyknąć: „Polak potrafi!”. Okazuje się jednak, że nie zawsze te nasze polskie wynalazki godne są uwagi, a czasem wręcz odwrotnie: skarcenia. Szczególnie jeśli chodzi o zdrowie dzieci.

RUCHOMA SZYNA MITCHELLA?

Takim niezbyt chlubnym wynalazkiem jest zmodyfikowana szyna derotacyjna Mitchella, z którą pierwszy raz spotkaliśmy się w 2017 roku. Szyna została skonstruowana przez jednego z rodziców dziecka z wadą i zaaprobowana przez jednen ze znanych ośródków leczniczych. Niestety, pomimo zapewnień ośrodka, szyna nadal jest sprzedawana rodzicom dzieci z wadą, którzy na początku swojej przygody z leczeniem dziecka, nie są świadomi co jest a co nie jest odpowiednim sprzętem dla ich dzieci.

BUDOWA I CHARAKTERYSTYKA

Szyna składa się z dwóch ramion, które na końcach mają ruchome końcówki. Generalnie sama w sobie szyna składana jest tak, jak szyna Mitchella i korzysta z tych samych komponentów: czarnego łącznika z napisem „Ponseti”, czarnych krążków (derotatory), które umożliwiają wpięcie buta do szyny. Dziś wiemy także, że użycie tych komponentów w innej niż szyna Mitchella szynie jest niedozwolone i niedopuszczalne, ponieważ cała szyna Mitchella jest chroniona patentem.

Maksymalnie zwężona szyna ma 24 cm (SZEROKOŚĆ SZYNY-JAK ZMIERZYĆ?). Taka szerokość szyny odpowiada mniej-więcej szerokości barków 3-4 – letniego dziecka. Zatem już sam ten fakt wyklucza jej użycie u dzieci, które zaczynają przygodę z szyną i w barkach mają ok. 15-17 cm. Zobacz nasz film o tym, jak poprawnie zmierzyć szerokość barków i jak dobrać do nich odpowiednią szerokość szyny 🙂

Szyna wraz z czarnym łącznikiem i derotatorami (czarne krążki) waży 234 g, co jest sporą masą dla dziecka na samym początku szynowania. A gdy dodamy jeszcze masę butów, może wyjść nawet poand 500 g (oryginalna szyna Mitchella wraz z butami w rozmiarze 00 waży 237 g).

Szyna ma ruchome końce ramion: góra-dół. Na dodatek są one wygięte w górę (grzbietowo) między 10 a 15 stopni. Problem polega na tym, że nie ma żadnej blokady uniemożliwiającej stopie ruch w dół. Stopa może się swobodnie kierować w dół (cechą dobrej szyny jest permanentne rozciąganie ścięgna Achillesa przez stałe utrzymanie zgięcia grzbietowego powyżej 10 stopni, co jest uzyskiwane poprzez wygięcie poprzeczki na środku (szyna Denis Browne) lub wygięcie końców szyny do góry (szyna Mitchella) lub zastosowanie sprężyn (w części w szynie Dobbsa)).Fakt – Quasi szyna Mitchella ma wygięte końce, ale one „majtają się” swobodnie – to tak jakby ich nie było.

WNIOSKI INNYCH LEKARZY

W 2017 roku postanowiliśmy zapytać niezależnie o tę szynę 3 lekarzy zagranicznych, leczących stopy końsko-szpotawe metodą Ponsetiego.
Dr Matthew Dobbs (USA) zauważył, że jego pierwotna szyna miała podobną konstrukcję. Dostrzegł wtedy, że u pacjentów, u których szyna była zastosowana, nawrót komponenty końskiej zdecydowanie się zwiększył w stosunku do pacjentów ze standardową szyną Mitchella lub statyczną szyną Dobbsa. To odkrycie przyczyniło się do stworzenia szyny Dobbsa Spring Assist, która na swoich końcach posiada mechanizmy sprężynowe.
Doz. Christof Radler (Austria) zwrócił uwagę na problem zbyt swobodnego ruchu stopy w dół, co przyczyniało się do skracania ścięgna Achillesa.
Prof. Jose Morcuende określił, że szyna nie spełnia podstawowego warunku, jakim jest permanentne urzymywanie zgięcia grzbietowego, powodując tym samym bardzo duże ryzyko NAWROTU.

OSTATECZNA OCENA

Szyna nie spełnia podstawowych warunków,
jeśli chodzi o budowę i funkcje szyny.

Napisaliśmy szereg artykułów na temat poprawnej budowy szyny derotacyjnej, opartych na rzeczowych i medycznych arykułach. Koniecznie się z nimi zapoznaj!

---

---