WAŻNE
Zawiadomienie o terminie rozpatrzenia wniosku nie może nastąpić później niż 7 dni przed dniem rozpatrzenia. Oznacza to, że zespół ds. orzekania powinien poinformować cię o dacie, kiedy masz stawić się z dzieckiem na komisję, najpóźniej 7 dni przed tym wydarzeniem. Nie może cię poinformować z dnia na dzień, ani na 3 dni przed dniem komisji ani na 5 dni przed dniem komisji, ani na 4 dni przed czy 6 dni przed dniem komisji – 7 dni przed to jest minimum.

WAŻNE
Jeśli przedłożona wraz w wnioskiem dokumentacja medyczna jest niewystarczająca do wydania orzeczenia o niepełnosprawności, przewodniczący powiatowego zespołu zawiadamia na piśmie przedstawiciela ustawowego dziecka (czyli rodzica najczęściej) o konieczności uzupełnienia dokumentacji oraz wyznacza termin na złożenia brakującej dokumentacji. Jeśli nie złożysz tego w terminie określonym przez przewodniczącego powiatowego zespołu, złożony wniosek nie zostanie rozpatrzony.

DOBRZE WIEDZIEĆ
Do czasu wydania orzeczenia o niepełnosprawności możesz wycofać wniosek o wydanie orzeczenia, jeśli tak uznasz. Wycofanie wniosku wymaga jednak uzasadnienia.

DOBRZE WIEDZIEĆ
Wniosek o wydanie orzeczenia rozpatruje co najmniej dwuosobowy skład orzekający.

Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia jest to dokument wystawiony przez lekarza, pod którego opieką znajduje się dziecko.
Zawiera on informacje o chorobie zasadniczej dziecka (oraz współistniejących chorobach) , przebiegu schorzenia, stopniu deformacji czy o stadium zaawansowania choroby. Zawiera on też informacje o przebiegu leczenia, ocenie wyników leczenia oraz prognozach na przyszłość, o konieczności stosowania przez dziecko sprzętu ortopedycznego czy o wykonywanych dodatkowych badaniach, konsultacjach specjalistycznych.

Formularz ten nie ma, podobnie jak wniosek o wydanie orzeczenia, konkretnej formy. Nie ma też narzuconych odgórnie informacji, jakie powinny się w tym zaświadczeniu znaleźć.

WAŻNE
Jeśli przedłożona wraz w wnioskiem dokumentacja medyczna jest niewystarczająca do wydania orzeczenia o niepełnosprawności, przewodniczący powiatowego zespołu zawiadamia na piśmie przedstawiciela ustawowego dziecka (czyli rodzica najczęściej) o konieczności uzupełnienia dokumentacji oraz wyznacza termin na złożenia brakującej dokumentacji. Jeśli nie złożysz tego w terminie określonym przez przewodniczącego powiatowego zespołu, złożony wniosek nie zostanie rozpatrzony.

WAŻNE
Jeśli konieczne okaże się zrobienie dodatkowych badań na potrzeby zespołu orzekającego – koszt ponosi wnioskujący.

DOBRZE WIEDZIEĆ
Warto zbierać wszystko, co poświadczy stan zdrowia twojego dziecka.

DOBRZE WIEDZIEĆ
Jeśli otrzymasz już kopię dokumentacji twojego dziecka, skseruj ją na potrzeby własne. W powiatowych zespołach ds. orzekania o niepełnosprawności najczęściej zostawia się pierwsze kopie, czyli to, co bezpośrednio otrzymujesz od placówki medycznej. Warto mieć to też w swoich zasobach jako kserokopia, zebrane w teczkę lub segregator.

DOKUMENTACJA MEDYCZNA

Dokumentacja medyczna to historia choroby sporządzona przez lekarza prowadzącego dziecko, przebieg leczenia, karty informacyjne z leczenia szpitalnego, wyniki badań diagnostycznych, konsultacje specjalistyczne.
Dokumentację medyczną prowadzi każda placówka medyczna, zatem musisz ją pobrać z przychodni czy szpitala lub tych miejsc, gdzie dziecko było leczone. W tym celu występujesz do danej placówki z prośbą o wydanie dokumentacji medycznej Twojego dziecka. Musi być ona poświadczona z oryginałem (posiadać pieczątkę, że jest zgodna z oryginałem oraz podpis wydającego tę dokumentację). Nie musi być to poświadczenie notarialne.

Jeśli już znasz DOKUMENTY, które należy przedłożyć w powiatowym zespole ds. orzekania o niepełnosprawności, możesz działać. Na tym etapie nikt nie zagwarantuje Ci, że Twoje starania zakończą się sukcesem podobnie jak nikt nie zagwarantuje, że nie przyniosą one pożądanego rezultatu.

Wszelkie komisje ds. orzekania rozpatrują wnioski bardzo indywidualnie.

1. ZŁÓŻ DOKUMENTY

Wszystkie dokumenty składa się w powiatowym/miejskim zespole ds. orzekania o niepełnosprawności (jest to pierwsza instancja) zgodnym z miejscem Twojego zameldowania. Jeśli z jakiegoś powodu przebywasz z dzieckiem poza miejscem zameldowania dłużej niż 2 miesiące, np. w szpitalu czy w placówce opiekuńczej – możesz składać dokumenty w zespole właściwym do miejsca Twojego pobytu. Musisz mieć jednak dokumenty poświadczające przebywanie poza miejscem zameldowania (ponad dwa miesiące) ze szpitala lub placówki.
NAJLEPIEJ wszelkie dokumenty składać osobiście, ale możesz je również wysłać pocztą (najbezpieczniejszą formą jest list polecony ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru).
Dokumentacja medyczna musi zostać poświadczona z oryginałem przez miejsca, w których była wydawana, np. przychodnia, szpital czy gabinet rehabilitacji.

WAŻNE
Zawiadomienie o terminie rozpatrzenia wniosku nie może nastąpić później niż 7 dni przed dniem rozpatrzenia. Oznacza to, że zespół ds. orzekania powinien poinformować cię o dacie, kiedy masz stawić się z dzieckiem na komisję, najpóźniej 7 dni przed tym wydarzeniem. Nie może cię poinformować z dnia na dzień, ani na 3 dni przed dniem komisji ani na 5 dni przed dniem komisji, ani na 4 dni przed czy 6 dni przed dniem komisji – 7 dni przed to jest minimum.

WAŻNE
Jeśli przedłożona wraz w wnioskiem dokumentacja medyczna jest niewystarczająca do wydania orzeczenia o niepełnosprawności, przewodniczący powiatowego zespołu zawiadamia na piśmie przedstawiciela ustawowego dziecka (czyli rodzica najczęściej) o konieczności uzupełnienia dokumentacji oraz wyznacza termin na złożenia brakującej dokumentacji. Jeśli nie złożysz tego w terminie określonym przez przewodniczącego powiatowego zespołu, złożony wniosek nie zostanie rozpatrzony.

2. CZEKAJ NA TERMIN

Kiedy już złożysz powyższe dokumenty w powiatowym zespole ds. orzekania, dostaniesz potwierdzenie ich przyjęcia oraz numer Twojej sprawy.
Powiatowy zespół ds. orzekania ma 30 dni kalendarzowych na rozpatrzenie złożonych dokumentów i zapoznanie się z nimi oraz poinformowanie Cię o dniu rozpatrzenia wniosku (czyli o dniu, kiedy nastąpi komisja orzekająca, na którą stawisz się z dzieckiem). Jeśli dokumentacja medyczna jest obfita i skomplikowana, termin rozpatrzenia może się wydłużyć nawet do dwóch miesięcy. Jednak w takim wypadku zostaniesz poinformowana/poinformowany o tym. Co ważne też, to do terminu miesiąca lub dwóch na rozpatrzenie wniosku nie są wliczane opóźnienia spowodowane przez wnioskodawcę, czyli Ciebie lub opiekunów prawnych spowodowane, np. koniecznością uzupełnienia dokumentacji medycznej.

3. PRZYJDŹ NA ZEBRANIE KOMISJI ORZEKAJĄCEJ

Na posiedzenie komisji orzekającej zabierasz ze sobą… dziecko. Zabierz również ze sobą:

• wszystkie oryginały dokumentacji medycznej (jeśli masz)
• dokument potwierdzający tożsamość dziecka oraz Twoją.

Obecność na posiedzeniu jest obowiązkowa! Jeśli nie stawisz się z dzieckiem na posiedzenie – Twój wniosek nie zostanie rozpatrzony. Masz jednak możliwość usprawiedliwienia się, jeśli Twoja nieobecność spowodowana była ważnymi przyczynami (np. wypadek). Do składu orzekającego należy dostarczyć stosowne pismo oraz dokumenty poświadczające przyczyny nieobecności. Przewodniczący komisji wyznaczy nowy termin posiedzenia oraz poinformuje Cię o tym na piśmie ze zwrotnym poświadczeniem odbioru.

PRZEBIEG KOMISJI

Podczas posiedzenia komisji spotkasz się najprawdopodobniej z dwoma lekarzami.
Jednym z nich jest przewodniczący składu orzekającego. Jest to lekarz specjalista w dziedzinie odpowiedniej do choroby zasadniczej dziecka, czyli w przypadku dzieci z wrodzoną stopą końsko-szpotawą jest to lekarz ortopeda dziecięcy, traumatolog.
Drugim lekarzem może być psycholog lub pediatra lub…
Każdy z powyższych będzie badał Twoje dziecko, a z Tobą (i Twoim dzieckiem – jeśli jest starsze) zostanie przeprowadzona rozmowa. Ocenie podlega aktualny stan zdrowia oraz samodzielność dziecka i jego umiejętności w stosunku do wieku. Również wzięta pod uwagę powinna zostać cała dostarczona dokumentacja medyczna i Twoje wnioski, spostrzeżenia, obawy.

WAŻNE
Jeżeli twoje dziecko jest w trakcie leczenia i jest w gipsach, nie zdejmuj ich na posiedzenie komisji! Lekarzowi wystarczy dokumentacja medyczna.

4. CZEKAJ NA DECYZJĘ

Decyzję o przyznaniu (lub nie) orzeczenia o niepełnosprawności otrzymasz w przeciągu 14 dni od dnia posiedzenia komisji.
Orzeczenie doręcza się NA PIŚMIE osobom do tego upoważnionym. Może zdarzyć się, że ktoś zadzwoni do Ciebie z zespołu ds. orzekania i przekaże Ci informację, że orzeczenie możesz odebrać osobiście. Jego odbiór kwitujesz podpisem.

5. ODWOŁAJ SIĘ

Jeśli nie zgadzasz się z decyzją zespołu (np. orzeczenie zostało wydane na krótki czas, niektóre punkty nie zostały przyznane Twojemu dziecku), możesz odwołać się do wojewódzkiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności (druga instancja). Na złożenie odwołania masz 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia o niepełnosprawności.
Stosowne pismo składasz jednak w powiatowym zespole ds. orzekania, który wydał nieprzychylną decyzję. Złożenie odwołania bezpośrednio do wojewódzkiego zespołu wydłuża procedurę odwoławczą.

Powiatowy zespół ds. orzekania ma 7 dni od dnia otrzymania Twojego odwołania na przesłanie wszelkich dokumentów do wojewódzkiego zespołu ds. orzekania. W tym czasie może on jeszcze raz zapoznać się z Twoją argumentacją, ponownie rozpatrzeć złożone wcześniej dokumenty i uwzględniając je, może zmienić lub uchylić treść wydanego orzeczenia, wydając nowe.

6. WYŻSZA INSTANCJA

Jeśli powiatowa komisja ds. orzekania nie zmieniła (lub nie uchyliła) decyzji w sprawie orzeczenia, sprawa przechodzi do wojewódzkiego zespołu ds. orzekania, który to może zmienić decyzję lub pozostać przy decyzji podjętej przez powiatowy zespół. Oznacza to, że wojewódzki zespół ds. orzekania może się zgodzić lub nie (w części albo w całości) z decyzją powiatowego zespołu.

Jeśli nadal nie zgadzasz się z orzeczeniem wydanym przez wojewódzki zespół ds. orzekania, przysługuje ci możliwość odwołania do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Należy to zrobić za pośrednictwem wojewódzkiego zespołu, który wydał decyzję. Na odwołanie masz 30 dni kalendarzowych od dnia otrzymania orzeczenia.

7. PRZED KOŃCEM ORZECZENIA

Jeśli Twoje dziecko posiada orzeczenie o niepełnosprawności i jego termin dobiega końca, można je przedłużyć.
W tym celu należy złożyć wniosek o ponowne ustalenie niepełnosprawności, czyli o wydanie orzeczenia. Cała procedura składania dokumentów się powtarza i cały proces przebiega tak, jak za pierwszym razem. Różnica polega na tym, że dokumentacja medyczna załączana do wniosku obejmuje okres od momentu otrzymania orzeczenia do teraz.
Wszelkie dokumenty możesz złożyć na 30 dni przed upływem ważności obecnie posiadanego orzeczenia, czyli jeśli orzeczenie jest ważne np. do 30 grudnia, dokumenty o ponowne ustalenie niepełnosprawności można złożyć od 1 grudnia, nie wcześniej.

Informacje, które muszą zawrzeć się w orzeczeniu o niepełnosprawności są jasno określone przez rozporządzenie ministra dotyczące orzekania. Nie są to więc informacje dowolne. Wzór orzeczenia jest ustalony przez wspomniane rozporządzenie. Co zatem zawiera się w tym dokumencie?

JASNO OKREŚLONE

Orzeczenie o niepełnosprawności zawiera jasno sprecyzowane pozycje. Niezależnie od miejsca na mapie naszego kraju, musi ono spełniać te same warunki i formę.

Orzeczenie o niepełnosprawności zawiera:

• oznaczenie zespołu, który wydał orzeczenie
• datę wydania orzeczenia
• datę złożenia wniosku
• podstawę prawną wydania orzeczenia
• imię i nazwisko dziecka, datę urodzenia, miejsce zamieszkania lub pobytu
• numer PESEL
• numer dokumentu potwierdzającego tożsamość dziecka
• ustalenie lub odmowę ustalenia niepełnosprawności
• symbol przyczyny niepełnosprawności
• datę lub okres powstania niepełnosprawności
• okres, na jaki orzeczono niepełnosprawność
• wskazania określone przez skład orzekający
• uzasadnienie
• pouczenie o przysługującym odwołaniu
• podpis z podaniem imienia i nazwiska przewodniczącego składu orzekającego oraz pozostałych członków tego składu.

---

---

SZCZEGÓLNE PUNKTY

W orzeczeniu o niepełnosprawności w odniesieniu do dzieci z wrodzoną stopą końsko-szpotawą ważne są konkretne zapisy, na które trzeba zwrócić uwagę.

1. SYMBOL PRZYCZYNY NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI
   Zawarte w orzeczeniu o niepełnosprawności czy stopniu niepełnosprawności symbole nie odpowiadają określonym jednostkom chorobowym, a jedynie grupom uszkodzonych narządów, tak więc symbol przyczyny niepełnosprawności odzwierciedla rozpoznanie choroby, która niezależnie od przyczyny jej powstania, powoduje zaburzenia funkcji organizmu oraz ograniczenia w wykonywaniu czynności życiowych i aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej. Dla dzieci z wrodzoną stopą końsko-szpotawą jest to symbol 05R, który określa grupę ludzi z upośledzeniem narządu ruchu.
2. DATA KOŃCOWA ORZECZENIA
   Informuje o tym, DO KIEDY orzeczenie zostało przyznane.
3. WSKAZANIA SKŁADU ORZEKAJĄCEGO
   Wskazania stanowią o ulgach, zasiłkach i świadczeniach, jakie będą przysługiwać dziecku z orzeczeniem.

3 MAGICZNE PUNKTY

Dla Twojego dziecka ważne jest posiadanie niektórych punktów w orzeczeniu:

PUNKT 5: o konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby.

PUNKT 6: dotyczący korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki.

PUNKT 7: o konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.
Znacznie ograniczone możliwość samodzielnej egzystencji jest określona mianem:

niezdolności do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, takich jak: samoobsługa, samodzielne poruszanie się, komunikowanie z otoczeniem, powodującej konieczność zapewnienia stałej opieki lub pomocy, w sposób przewyższający zakres opieki nad zdrowym dzieckiem w danym wieku.

Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 1 lutego 2002 r. w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia

Gdzie ułomność ma określony czas trwania:

(…) przewidywanego okresu trwania upośledzenia stanu zdrowia z powodu stanów chorobowych, o których mowa w § 2, przekraczającego 12 miesięcy

Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 1 lutego 2002 r. w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia

Gdzie § 2  określa:

wady wrodzone i schorzenia o różnej etiologii prowadzące do niedowładów, porażenia kończyn lub zmian w narządzie ruchu, upośledzające w znacznym stopniu zdolność chwytną rąk lub utrudniające samodzielne poruszanie się

Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 1 lutego 2002 r. w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia

PUNKT 8: o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

JEŻELI TWOJE DZIECKO NIE OTRZYMAŁO KTÓREGOŚ Z POWYŻSZYCH PUNKTÓW – ROZWAŻ ODWOŁANIE DO WOJEWÓDZKIEGO ZESPOŁU DS. ORZEKANIA O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI, A JEŚLI TO NIE ZAOWOCUJE ZMIANĄ WSKAZAŃ W ORZECZENIU – DO SĄDU PRACY I UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH.

Posiadając orzeczenie o niepełnosprawności dla dziecka, możesz – według przyznanych przez komisję poszczególnych wskazań – ubiegać się o różne formy zasiłków, świadczeń, urlopów, ulg. Możesz też korzystać z dodatkowych bonusów, rozliczając coroczny PIT. Oczywiście, pobieranie wszystkich dodatków na raz nie jest możliwe.
Poniżej znajdziesz informacje o tym, co daje Tobie i dziecku posiadanie orzeczenia oraz na co pozwalają przyznane w nim konkretne punkty.

Gdy w orzeczeniu Twojego dziecka znajdują się konkretnie przyznane punkty oraz gdy będziesz spełniać określone ustawami warunki, otrzymasz konkretne zasiłki. Ważne dla Twojego dziecka z wrodzoną stopą końsko-szpotawą są szczególnie punkty:

• PUNKT 5: o konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby.
• PUNKT 6: dotyczący korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki.
• PUNKT 7: o konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.
• PUNKT 8: o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

•  

 

ZASIŁKI

ZASIŁEK RODZINNY Z DODATKAMI – PUNKT 8 MUSI BYĆ PRZYZNANY

Zasiłek rodzinny (tzw. rodzinne) to jedno ze świadczeń, które przysługuje po spełnieniu określonych kryteriów dochodowych.
By go otrzymać, konieczne jest także przyznanie przez zespół orzekający punktu 8 w orzeczeniu:

PUNKT 8: o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

W JAKIM CELU?
Przyznawany w celu wsparcia rodziny w zakresie opieki nad dzieckiem.

PODSTAWA
Podstawę przyznania zasiłku rodzinnego stanowią przepisy Ustawy z dnia 28 listopada 2003 o zasiłkach rodzinnych oraz orzeczenie o niepełnosprawności z przyznanym punktem 8.

WYSOKOŚĆ ZASIŁKU RODZINNEGO:
Zasiłek rodzinny jest przyznawany gdy dochód ten nie przekracza: 764,00 zł na osobę w przypadku, gdy członkiem rodziny jest niepełnosprawne dziecko posiadające orzeczenie o niepełnosprawności (dzieci do 16. roku życia) lub orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym lub znacznym.
Według przyjętej przez rząd propozycji z połowy maja 2018 r. kwoty zasiłku rodzinnego w okresie zasiłkowym 2018/2019 mają wynosić:

• zasiłek rodzinny na dziecko do ukończenia 5. roku życia – 95 zł
• zasiłek rodzinny na dziecko w wieku powyżej 5. roku życia do ukończenia 18. roku życia – 124 zł
• zasiłek rodzinny na dziecko w wieku powyżej 18. roku życia do ukończenia 24. roku życia – 135 zł
• dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka – 193 zł nie więcej niż 386 zł/273 zł (w przypadku dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności) nie więcej niż 546 zł (w przypadku dzieci legitymujących się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności)
• dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego:
  • do 5. roku życia – 90 zł
  • powyżej 5. roku życia do ukończenia 24. roku życia – 110 zł.

KOMU PRZYSŁUGUJE?
Zasiłek rodzinny przysługuje:

• rodzicom/jednemu z rodziców albo opiekunowi prawnemu dziecka
• opiekunowi faktycznemu dziecka
• osobie uczącej się *.

*  Przez osobę uczącą się należy rozumieć osobę pełnoletnią uczącą się w szkole lub szkole wyższej, która nie jest na utrzymaniu rodziców.

KTO NIE MOŻE OTRZYMAĆ ZASIŁKU RODZINNEGO?
Zasiłek rodzinny nie przysługuje, jeżeli:

• dziecko lub osoba ucząca się pozostają w związku małżeńskim
• dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej
• osoba ucząca się została umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie
• pełnoletnie dziecko lub osoba ucząca się jest uprawniona do zasiłku rodzinnego na własne dziecko
• osobie samotnie wychowującej dziecko nie zostało ustalone, na rzecz dziecka od jego rodzica, świadczenie alimentacyjne na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd, chyba że:
  – rodzice lub jedno z rodziców dziecka nie żyje
  – ojciec dziecka jest nieznany
  – powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone
  – sąd zobowiązał jednego z rodziców do ponoszenia całkowitych kosztów utrzymania dziecka i nie zobowiązał drugiego z rodziców do świadczenia alimentacyjnego na rzecz tego dziecka
  – dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obojga rodziców sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach
• członkowi rodziny przysługuje na dziecko zasiłek rodzinny za granicą, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

GDZIE SKŁADA SIĘ WNIOSEK O USTALENIE PRAWA DO ZASIŁKU?
Wniosek o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego należy złożyć w urzędzie miasta lub gminy w jednostce wypłacającej świadczenia rodzinne (MOPS, GOPS).
Świadczenie pielęgnacyjne wypłaca wójt, burmistrz lub prezydent.

JAKIE DOKUMENTY NALEŻY ZŁOŻYĆ, BY OTRZYMAĆ ZASIŁEK RODZINNY?
Wniosek o zasiłek rodzinny należy złożyć na formularzu SR-1, tj. wniosek o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych.
Informacje o dokumentach, które należy dołączyć do wniosku znajdziesz na stronie INFOR

Zasiłek pielęgnacyjny jest jednym ze świadczeń rodzinnych, należącym do świadczeń opiekuńczych. Nie jest on uzależniony od dochodów.
By go otrzymać, konieczne jest także przyznanie przez zespół orzekający punktu 8 w orzeczeniu:

PUNKT 8: o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

W JAKIM CELU?
Przyznawany w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osobie w związku z jej niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

PODSTAWA
Podstawę przyznania zasiłku rodzinnego stanowią przepisy Ustawy z dnia 28 listopada 2003 o zasiłkach rodzinnych oraz orzeczenie o niepełnosprawności z przyznanym punktem 8.

WYSOKOŚĆ ZASIŁKU RODZINNEGO:
Od 1 listopada 2019 nastąpił planowany wzrost tego zasiłku (wzrost o 31,42 zł) – wynosi on: 215,84 zł miesięcznie.

OD KIEDY DO KIEDY PRZYSŁUGUJE?
Zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożono wniosek na czas ważności orzeczenia o niepełnosprawności.
Po upływie ważności orzeczenia trzeba starać się o wydanie kolejnego orzeczenia i złożyć nowy wniosek o zasiłek. Jeśli zrobi się to w odpowiednim czasie, kwota zostanie wyrównana.

WAŻNE
Jeżeli osoba w okresie trzech miesięcy od wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności złoży wniosek o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, prawo do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek o ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności.

KOMU PRZYSŁUGUJE?

KOMU PRZYSŁUGUJE?
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

• niepełnosprawnemu dziecku
• osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności
• osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia legitymująca się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21. roku życia
• osobie, która ukończyła 75 lat.

KTO NIE MOŻE OTRZYMAĆ ZASIŁKU PIELĘGNACYJNEGO?
Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje:

• osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego
• osobie umieszczonej w instytucji zapewniającej nieodpłatnie całodobowe utrzymanie
• jeżeli członkowi rodziny przysługuje za granicą świadczenie na pokrycie wydatków związanych z pielęgnacją tej osoby, chyba, że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

GDZIE SKŁADA SIĘ WNIOSEK O USTALENIE PRAWA DO ZASIŁKU?
Wniosek o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego należy złożyć w urzędzie miasta lub gminy w jednostce wypłacającej świadczenia rodzinne (MOPS, GOPS).
Świadczenie pielęgnacyjne wypłaca wójt, burmistrz lub prezydent.

JAKIE DOKUMENTY NALEŻY ZŁOŻYĆ, BY OTRZYMAĆ ZASIŁEK PIELĘGNACYJNY?
Do wniosku należy dołączyć:

• kserokopię ważnego orzeczenia o niepełnosprawności (do wglądu należy przedłożyć oryginał orzeczenia)
• dokument potwierdzający tożsamość
• w przypadku osób poniżej 16. roku życia odpis aktu urodzenia.

Wniosek o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego powinien być rozpatrzony w ciągu 30 dni.

SPECJALNY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY – PUNKTY 7 ORAZ 8 MUSZĄ BYĆ PRZYZNANE

Specjalny zasiłek opiekuńczy jest jednym ze świadczeń rodzinnych, należącym do świadczeń opiekuńczych. Jest on zależny jest od dochodu.
By go otrzymać, konieczne jest także przyznanie przez zespół orzekający punktów 7 oraz 8 w orzeczeniu:

PUNKT 7: o konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

PUNKT 8: o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje, jeżeli łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 764 zł.
W przypadku nieznacznego przekroczenia kryterium dochodowego na osobę, zasiłek opiekuńczy przysługuje, jeżeli przysługiwał on w poprzednim okresie zasiłkowym.

W JAKIM CELU?
Przyznawany w celu pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osobie w związku z jej niezdolnością do samodzielnej egzystencji, gdy opiekunem dziecka jest osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny i rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub gdy  małżonkowie rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami:

• konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (punkt 7)
• konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji (punkt 8).

PODSTAWA:
Podstawę przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego stanowią przepisy Ustawy z dnia 28 listopada 2003 o zasiłkach rodzinnych oraz orzeczenie o niepełnosprawności z przyznanymi punktami 7 i 8.

WYSOKOŚĆ SPECJALNEGO ZASIŁKU OPIEKUŃCZEGO:
Specjalny zasiłek opiekuńczy przyznawany jest w wysokości 620 zł miesięcznie. Za niepełne miesiące kalendarzowe zasiłek wypłaca się w wysokości 1/30 specjalnego zasiłku opiekuńczego za każdy dzień. Należną kwotę zasiłku zaokrągla się do 10 groszy w górę.

OD KIEDY DO KIEDY PRZYSŁUGUJE?
Prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego zostaje ustalone na czas ważności orzeczenia, jeśli dochód w przeliczeniu na członka rodziny nie przekroczy wyżej określonej sumy i jeśli powyższe warunki są spełnione. Jeśli nie – zostaje on anulowany niezależnie od ważności orzeczenia.

KOMU PRZYSŁUGUJE?
Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom:

• na których ciąży obowiązek alimentacyjny
• małżonkom.

By go otrzymywać, osoby te muszą zrezygnować z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności.

WAŻNE

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) spoczywa przede wszystkim na krewnych w linii prostej i na rodzeństwie. Obowiązek obciąża  bliższych stopniem przed dalszymi. Krewnymi w linii prostej są osoby, z których jedna pochodzi od drugiej. Zatem synowa bądź zięć nie są krewnymi – nie mogą zatem ubiegać się o specjalny zasiłek opiekuńczy. Podobnie sprawa wygląda w przypadku dzieci rodzeństwa – nie są oni krewnymi w linii prostej, zatem nie otrzymają tego świadczenia.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy z 25 lutego 1964 r.

WAŻNE
Od 2015 r. prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługuje także tym opiekunom, którzy nie podejmują pracy ze względu na opiekę nad osobą z niepełnosprawnością, a nie tylko tym, którzy zrezygnowali z pracy. Obowiązuje ich kryterium dochodowe.

KTO NIE MOŻE OTRZYMAĆ SPECJALNEGO ZASIŁKU OPIEKUŃCZEGO?

Specjalny zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli:

1. osoba sprawująca opiekę:

• ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego
• podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów,
• ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub świadczenia pielęgnacyjnego
• legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności

1. osoba wymagająca opieki została umieszczona w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej spokrewnionej, w rodzinnym domu dziecka albo – w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji – w placówce zapewniającej całodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, z wyjątkiem podmiotu wykonującego działalność leczniczą, i korzysta w niej z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu;
2. na osobę wymagającą opieki inna osoba ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury
3. członek rodziny osoby sprawującej opiekę ma ustalone prawo do otrzymywania dodatku do zasiłku rodzinnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub świadczenia pielęgnacyjnego;
4. na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do otrzymywania dodatku do zasiłku rodzinnego, prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub prawo do świadczenia pielęgnacyjnego;
5. na osobę wymagającą opieki inna osoba jest uprawniona za granicą do świadczenia na pokrycie wydatków związanych z opieką, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

GDZIE SKŁADA SIĘ WNIOSEK O USTALENIE PRAWA DO ZASIŁKU?
Wniosek o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego należy złożyć w urzędzie miasta lub gminy w jednostce wypłacającej świadczenia rodzinne (MOPS, GOPS).
Specjalny zasiłek opiekuńczy wypłaca wójt, burmistrz lub prezydent.

WAŻNE
W czasie ustalania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego musi być przeprowadzony rodzinny wywiad środowiskowy. Na wniosek odpowiedniego organu może także zostać przeprowadzony u osoby ubiegającej się o świadczenie pielęgnacyjne lub już je otrzymującej.
Wywiad przeprowadza pracownik socjalny, delegowany przez odpowiedni Ośrodek Pomocy Społecznej. Prowadzony jest on w miejscu zamieszkania osoby, której dotyczy. Ma na celu poznanie jej położenia, indywidualnych cech, sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej. Wywiad prowadzony jest na podstawie określonego w rozporządzeniu kwestionariusza. Wywiad może ujawnić okoliczności niepozwalające na przyznanie świadczenia bądź uzasadniające jego odebranie.

JAKIE DOKUMENTY NALEŻY ZŁOŻYĆ, BY OTRZYMAĆ SPECJALNY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY?
O dokumentach, jakie należy złożyć w celu uzyskania specjalnego zasiłku opiekuńczego przeczytasz na stronie INFOR

ŚWIADCZENIA

ŚWIADCZENIE PIELĘGNACYJNE – PUNKTY 7 I 8 MUSZĄ BYĆ PRZYZNANE

Świadczenie pielęgnacyjne jest jednym ze świadczeń rodzinnych, należącym do świadczeń opiekuńczych.
By go otrzymać, konieczna jest rezygnacja z pracy, a także przyznanie przez zespół orzekający punktów 7 oraz 8 w orzeczeniu:

PUNKT 7: o konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

PUNKT 8: o konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Nie jest on uzależniony od dochodów.

W JAKIM CELU?
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami:

• konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (punkt 7)
• konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji (punkt 8).

PODSTAWA
Podstawę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego stanowią przepisy Ustawy z dnia 28 listopada 2003 o zasiłkach rodzinnych oraz orzeczenie o niepełnosprawności z przyznanymi punktami 7 i 8.

WYSOKOŚĆ ŚWIADCZENIA PIELĘGNACYJNEGO:
Od 1 stycznia 2020 wynosi 1830 zł miesięcznie.
Wysokość świadczenia uzależniona jest od płacy minimalnej i waloryzowana co roku.

OD KIEDY DO KIEDY PRZYSŁUGUJE?
Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego zostaje ustalone na czas nieokreślony. Jeżeli jednak orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności zostało wydane na określony czas, wówczas świadczenie będzie przysługiwało do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa ważność orzeczenia.
Po upływie ważności orzeczenia trzeba starać się o wydanie kolejnego orzeczenia i złożyć nowy wniosek o świadczenie pielęgnacyjne (jeśli punkty 7 i 8 w orzeczeniu nie ulegną zmianie).
Świadczenie przysługujące za niepełne miesiące kalendarzowe wypłaca się w wysokości 1/30 dodatku miesięcznego za każdy dzień. Kwotę dodatku przysługującą za niepełny miesiąc zaokrągla się do 10 groszy w górę.

WAŻNE
Jeżeli w okresie trzech miesięcy, licząc od dnia wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (chodzi tutaj o dzień wydania orzeczenia decyzją organu, bądź dzień uprawomocnienia wyroku – w przypadku, gdy od decyzji było złożone odwołanie), zostanie złożony wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, prawo to ustala się począwszy od miesiąca, w którym złożono wniosek o ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności.

KOMU PRZYSŁUGUJE?
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje:

• matce albo ojcu
• opiekunowi faktycznemu dziecka
• osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej
• innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności.

KTO NIE MOŻE OTRZYMAĆ ŚWIADCZENIA PIELĘGNACYJNEGO?

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę:

• ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,
• ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna.

Ponadto, świadczenie nie zostanie przyznane, jeżeli osoba wymagająca opieki:

• pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• została umieszczona w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej spokrewnionej, rodzinnym domu dziecka albo, w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w placówce zapewniającej całodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, z wyjątkiem podmiotu wykonującego działalność leczniczą, i korzysta w niej z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu.

GDZIE SKŁADA SIĘ WNIOSEK O USTALENIE PRAWA DO ŚWIADCZENIA?
Wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego należy złożyć w urzędzie miasta lub gminy w jednostce wypłacającej świadczenia rodzinne (MOPS, GOPS).
Zasiłek pielęgnacyjny wypłaca wójt, burmistrz lub prezydent.

JAKIE DOKUMENTY NALEŻY ZŁOŻYĆ, BY OTRZYMAĆ ŚWIADCZENIE PIELĘGNACYJNE?
Do wniosku należy dołączyć:

• kserokopię ważnego orzeczenia o niepełnosprawności (do wglądu należy przedłożyć oryginał orzeczenia)
• dokument potwierdzający tożsamość
• w przypadku osób poniżej 16. roku życia odpis aktu urodzenia.

Wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego powinien być rozpatrzony w ciągu 30 dni.

URLOPY

DODATKOWY URLOP WYCHOWAWCZY

Dodatkowy urlop wychowawczy jest bezpłatnym urlopem, udzielanym na wniosek pracownika, w celu sprawowania osobistej opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem.
Nie wymaga posiadania konkretnych punktów w orzeczeniu. Wymaga jedynie posiadania przez dziecko orzeczenia o niepełnosprawności.

W JAKIM CELU?
Przyznawany w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym.

PODSTAWA
Podstawę przyznania dodatkowego urlopu wychowawczego stanowią przepisy Kodeksu pracy oraz posiadanie przez dziecko orzeczenia o niepełnosprawności.

KOMU PRZYSŁUGUJE?
Może on zostać udzielony zarówno matce jak i ojcu dziecka lub jego opiekunom.

WARUNKI:
Pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Do sześciomiesięcznego okresu zatrudnienia wlicza się poprzednie okresy zatrudnienia (w tym: okres urlopu macierzyńskiego, okres nieświadczenia pracy z powodu choroby oraz okresy zaliczane do stażu pracy na podstawie przepisów szczególnych).

ILE WYNOSI WYMIAR DODATKOWEGO URLOPU WYCHOWAWCZEGO?
Kodeks pracy daje rodzicom (opiekunom) dodatkowy czas na opiekę nad dzieckiem niepełnosprawnym. Zatem rodzic dziecka niepełnosprawnego ma prawo do dodatkowego urlopu wychowawczego w wymiarze do 3 lat, który musi „zużyć” nie później niż do ukończenia 18 roku życia dziecka. W sumie rodzic dziecka niepełnosprawnego ma możliwość uzyskania 6 lat (36 miesięcy urlopu wychowawczego na zasadach ogólnych + dodatkowe 36 miesięcy urlopu wychowawczego z racji opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności) urlopu wychowawczego.

JAKIE DOKUMENTY NALEŻY ZŁOŻYĆ, BY OTRZYMAĆ DODATKOWY URLOP WYCHOWAWCZY?
Dodatkowy urlop wychowawczy jest udzielany na takich samych zasadach jak urlop wychowawczy na zasadach ogólnych, czyli na pisemny wniosek pracownika składany w terminie nie krótszym niż 21 dni przed rozpoczęciem korzystania z urlopu. Do wniosku dołącza się dokumenty określone w przepisach Kodeksu pracy (Art. 186, § 7).

DOBRZE WIEDZIEĆ
W odróżnieniu od urlopu macierzyńskiego, w czasie urlopu wychowawczego pracownik ma możliwość i prawo dorabiać. Urlop wychowawczy pozwala na łączenie sprawowanie opieki nad dzieckiem z wykonywaniem pracy. Pracownik może podjąć pracę zarówno u pracodawcy, u którego jest zatrudnione, jak i u innego pracodawcy. Należy jednak pamiętać, że praca nie może kolidować ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem. W przypadku, kiedy pracodawca ustali, że pracownik trwale zaprzestał sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, ma prawo odwołać go z urlopu.

Wszystkie powyższe świadczenia otrzymywane z pomocy społecznej są zwolnione z podatku dochodowego i nie podaje się ich w zeznaniu rocznym PIT. Posiadając orzeczenie o niepełnosprawności dla Twojego dziecka możesz skorzystać z dwóch ulg „dedykowanych” dla rodziców dzieci niepełnosprawnych.

Posiadając orzeczenie o niepełnosprawności i posiadając w nim konkretne zapisy, możesz skorzystać z ulg podatkowych.

ULGI

ULGA PRORODZINNA

Ulga prorodzinna inaczej nazywana również ulgą na dzieci i jest najczęściej występującym odliczeniem podatkowym w rozliczeniu PIT.
Ulga ma swoje ograniczenia wiekowe dla dzieci, jednak jeśli masz na utrzymaniu dziecko niepełnosprawne – ulga prorodzinna przysługuje niezależnie od wieku dziecka.

PODSTAWA
Podstawę przyznania ulgi prorodzinnej stanowią przepisy Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz orzeczenie o niepełnosprawności.

WYSOKOŚĆ ODLICZENIA:
Ulga prorodzinna zawiera limit dochodowy, jeśli posiadasz tylko jedno dziecko i Twoje zarobki roczne są równe lub wyższe niż 120 tyś zł rocznie (niezależnie czy jest to małżeństwo razem czy osoba samotnie wychowująca dziecko – limit jest ten sam) – wtedy nie możesz skorzystać z tej ulgi.

1. jedno dziecko – kwota 92,67 zł/mc (ulga roczna to 1112,04 zł rocznie)
2. dwoje dzieci – kwota 92,67 zł/ mc na każde dziecko, czyli 185,34 zł/mc (ulga roczna to 2224,08 zł)
3. troje dzieci – miesięczna ulga na pierwszą dwójkę dzieci wynosi po 92,67 zł a na trzecie dziecko 166,67 (razem 352,01 zł). Ulga w skali rocznej na pierwszą dwójkę dzieci wynosi po 1112,04 zł, a na trzecie dziecko – 2000,04 (roczna ulga na trójkę dzieci wynosi 4224,12). Ulga w tym wypadku nie jest uzależniona od dochodów rodziców.
4. czworo lub więcej dzieci – miesięczna ulga na pierwszą dwójkę dzieci wynosi po 92,67 zł, na trzecie dziecko – 166,67 a na czwarte i każde kolejne dziecko – po 225 zł (miesięczna ulga na czworo dzieci wynosi 577,01 zł). Ulga w skali rocznej wynosi na pierwszą dwójkę dzieci po 1112,04, na trzecie dziecko 2000,04 zł a na czwarte i każde kolejne po 2700 zł. Roczna ulga na czworo dzieci wynosi 6924,12 zł. Ulga nie jest w tym wypadku uzależniona od dochodów rodziców.

WARUNKI SKORZYSTANIA Z ULGI W PRZYPADKU DZIECI Z ORZECZENIEM:
Z ulgi mogą skorzystać rodzice, których dzieci są:

• małoletnie
• otrzymujące zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną – bez względu na ich wiek
• legitymują się posiadaniem orzeczenia o niepełnosprawności.

OD KIEDY DO KIEDY PRZYSŁUGUJE?
Podatek z ulgami rozlicza się rocznie.
Odpisy mogą być dokonywane tylko za okresy faktycznie sprawowanej opieki nad dzieckiem. Ulga na dziecko może być odliczona w kwocie maksymalnej wtedy, gdy dziecko przebywało pod opieką i na utrzymaniu rodzica lub rodziców w sposób ciągły. W przypadku dziecka niepełnosprawnego może ono przebywać w instytucji medycznej lub zakładzie opiekuńczym.

WAŻNE
Jeśli czasowo opiekę całodobową nad niepełnosprawnym sprawowała instytucja medyczna bądź opiekuńcza, wówczas rodzice za ten okres nie mogą odliczyć ulgi.

KOMU PRZYSŁUGUJE?
Ulga rodzinna przysługuje:

• rodzicom, którzy sprawują władzę rodzicielską
• opiekunom prawnym dziecka (jednak tylko w wypadku, gdy dziecko z nimi zamieszkuje)
• rodzinom zastępczym – jeśli dziecko żyje w rodzinie zastępczej.

KTO NIE SKORZYSTAĆ Z ODLICZENIA?
Z odliczenia nie mogą korzystać rodzice pozbawieni władzy rodzicielskiej oraz rodzice posiadający jedno dziecko, których roczne zarobki są równe 120 tysiącom złotych (niezależnie czy jest to małżeństwo razem czy osoba samotnie wychowująca dziecko – limit jest ten sam).

GDZIE SKŁADA SIĘ DOKUMENTY?
Właściwy miejscu zamieszkania Urząd Skarbowy. PIT można również wysłać pocztą lub rozliczyć online.

JAKIE DOKUMENTY NALEŻY WYKAZAĆ W CELU UZYSKANIA ULGI?
Na żądanie organów podatkowych, czyli w razie ewentualnej kontroli, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

• odpis aktu urodzenia dziecka
• orzeczenie o niepełnosprawności.

WAŻNE
Dokumentów tych nie dołączasz do PIT, ale jesteś zobowiązana/zobowiązany przechowywać je przez 5 lat od końca roku, w którym ulga została odliczona.

SPOSÓB WYKAZANIA ULGI W ROZLICZENIU PIT:
Odliczenia kwoty przysługującej ulgi wykazujemy:

• w poz. 120 lub 121 deklaracji PIT-37
• w poz. 200 lub 201 deklaracji PIT-36
• w dołączonej do powyższych formularzy  informacji PIT/O wypełniamy poz. 41 lub 42.

W PIT/O należy wypełnić także część E, podając numery PESEL dzieci, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Zeznanie podatkowe rodzica dziecka niepełnosprawnego podlega takim samym przepisom skarbowym jak rozliczenia wszystkich innych podatników: obowiązują ustawowe terminy złożenia w urzędzie skarbowym.
PIT 37 oraz PIT 36 z załącznikami składa się do 30 kwietnia.

RODZAJE ODLICZEŃ LIMITOWANYCH DOTYCZĄCE DZIECI Z WRODZONĄ STOPĄ KOŃSKO-SZPOTAWĄ:
Wśród możliwości odliczeń limitowanych, dla dzieci z wadą najistotniejsza wydaje się możliwość dliczenia kosztów używania samochodu osobowego na wydatki, na dojazdy na konsultacje u lekarza, na zabiegi rehabilitacyjne, do sklepu, do pracy czy na wakacje. W ramach tej ulgi można odliczyć w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.
Odliczenie to wiąże się z szeregiem warunków, o których można przeczytać w artykule ULGA REHABILITACYJNA-UŻYWANIE SAMOCHODU OSOBOWEGO

DOBRZE WIEDZIEĆ
Wydatki ograniczone kwotowo co prawda nie mogą przekraczać pewnego limitu, niemniej ich poniesienia nie trzeba udowadniać.

OD KIEDY DO KIEDY PRZYSŁUGUJE?
Podatek z ulgami rozlicza się rocznie.
Odliczyć możesz jedynie rzeczy, za które poniesiono faktyczne koszty i jest się w stanie to udokumentować.

KOMU PRZYSŁUGUJE?
Ulga rehabilitacyjna przysługuje:

• osobom niepełnosprawnym legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności
• podatnikom (przy spełnieniu odpowiednich warunków) mających na utrzymaniu osobę niepełnosprawną: spółmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców współmałżonka, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów, synowe – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 10.080 zł

GDZIE SKŁADA SIĘ DOKUMENTY?
Właściwy miejscu zamieszkania Urząd Skarbowy. PIT można również wysłać pocztą lub rozliczyć online.

JAKIE DOKUMENTY NALEŻY WYKAZAĆ W CELU UZYSKANIA ULGI?
Na żądanie organów podatkowych, czyli w razie ewentualnej kontroli, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

• odpis aktu urodzenia dziecka
• orzeczenie o niepełnosprawności
• dowody poniesienia wydatków.

WAŻNE
Dokumentów tych nie dołączasz do PIT, ale jesteś zobowiązana/zobowiązany przechowywać je przez 5 lat od końca roku, w którym ulga została odliczona.

SPOSÓB WYKAZANIA ULGI W ROZLICZENIU PIT:
Odliczeń można dokonać w zeznaniu podatkowym:

• PIT-37
• PIT-36
• PIT-28
• oraz poprzez załącznik PIT/O.

W informacji PIT/O należy wypełnić także część E podając numery PESEL dzieci, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Zeznanie podatkowe rodzica dziecka niepełnosprawnego podlega takim samym przepisom skarbowym jak rozliczenia wszystkich innych podatników: obowiązują ustawowe terminy złożenia w urzędzie skarbowym.
PIT 37 oraz PIT 36 z załącznikami składa się do 30 kwietnia. Natomiast PIT 28 składany jest do końca stycznia.

ULGA REHABILITACYJNA

Ulga rehabilitacyjna to odliczenia z tytułu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych przez osoby niepełnosprawne.

PODSTAWA
Podstawę przyznania ulgi rehabilitacyjnej stanowią przepisy Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

WYSOKOŚĆ ODLICZENIA:
Istnieją dwa rodzaje odliczeń:

• nielimitowane, czyli odliczasz faktyczną sumę, jaka została poniesiona za zakup sprzętu ortopedycznego
• limitowane, czyli ulga przysługuje do określonej wartości  i nawet jeśli poniosłaś/ poniosłeś wyższe wydatki, to ich nie odliczysz.

RODZAJE ODLICZEŃ NIELIMITOWANYCH DOTYCZĄCE DZIECI Z WRODZONĄ STOPĄ KOŃSKO-SZPOTAWĄ:
Wśród wielu możliwości odliczeń nielimitowanych, dla dzieci z wrodzoną stopą końsko-szpotawą najbardzej stosowne wydają się odliczenia wydatków poniesionych na:

• zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych
  w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb
  wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego
• odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym
• odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie
  rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz
  odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne
• kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia
• odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
  a) osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
  b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci
  niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a
• odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
  a) na turnusie rehabilitacyjnym,
  b) w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych,
  c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób
  niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia.

WARUNKI UPRAWNIAJĄCE DO SKORZYSTANIA Z ODLICZENIA NIELIMITOWANEGO:
Z odliczenia nielimitowanego w ramach ulgi rehabilitacyjnej może skorzystać podatnik, który:

1. Uzyskał przychody (dochody) opodatkowane skalą podatkową i/lub ryczałtem od przychodów
   ewidencjonowanych.
2. Poniósł wydatki kwalifikujące się do wydatków na cele rehabilitacyjne lub na cele ułatwiające
   wykonywanie czynności życiowych, a wydatki te nie zostały sfinansowane (dofinansowane)
   ze środków:
   – Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON),
   – Zakładowego Funduszu Aktywności (ZFA),
   – Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON),
   – Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ),
   – Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS)
   ani zwrócone w jakiejkolwiek formie.

WAŻNE
W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z powyższych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. 3. 3.

3. Jest w stanie udokumentować poniesione wydatki.
Wysokość wydatków na cele rehabilitacyjne ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie zawierającego w szczególności:
– dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego towar lub usługę
– rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz
– kwotę zapłaty.

WAŻNE
Sam paragon nie jest dowodem poniesienia wydatku przez daną osobę. Urzędy nie akceptują również paragonu połączonego z oświadczeniem podatnika o poniesieniu wskazanych na paragonie wydatków.

WAŻNE
Nie ma znaczenia, czy podatnik poniesie wydatek w kraju czy za granicą. Do przeliczenia poniesionych wydatków w walucie obcej na polskie złote stosuje się średni kurs Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku.

RODZAJE ODLICZEŃ LIMITOWANYCH DOTYCZĄCE DZIECI Z WRODZONĄ STOPĄ KOŃSKO-SZPOTAWĄ:
Wśród możliwości odliczeń limitowanych, dla dzieci z wadą najistotniejsza wydaje się możliwość dliczenia kosztów używania samochodu osobowego na wydatki, na dojazdy na konsultacje u lekarza, na zabiegi rehabilitacyjne, do sklepu, do pracy czy na wakacje. W ramach tej ulgi można odliczyć w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.
Odliczenie to wiąże się z szeregiem warunków, o których można przeczytać w artykule ULGA REHABILITACYJNA-UŻYWANIE SAMOCHODU OSOBOWEGO

DOBRZE WIEDZIEĆ
Wydatki ograniczone kwotowo co prawda nie mogą przekraczać pewnego limitu, niemniej ich poniesienia nie trzeba udowadniać.

OD KIEDY DO KIEDY PRZYSŁUGUJE?
Podatek z ulgami rozlicza się rocznie.
Odliczyć możesz jedynie rzeczy, za które poniesiono faktyczne koszty i jest się w stanie to udokumentować.

KOMU PRZYSŁUGUJE?
Ulga rehabilitacyjna przysługuje:

• osobom niepełnosprawnym legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności
• podatnikom (przy spełnieniu odpowiednich warunków) mających na utrzymaniu osobę niepełnosprawną: spółmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców współmałżonka, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów, synowe – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 10.080 zł

GDZIE SKŁADA SIĘ DOKUMENTY?
Właściwy miejscu zamieszkania Urząd Skarbowy. PIT można również wysłać pocztą lub rozliczyć online.

JAKIE DOKUMENTY NALEŻY WYKAZAĆ W CELU UZYSKANIA ULGI?
Na żądanie organów podatkowych, czyli w razie ewentualnej kontroli, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

• odpis aktu urodzenia dziecka
• orzeczenie o niepełnosprawności
• dowody poniesienia wydatków.

WAŻNE
Dokumentów tych nie dołączasz do PIT, ale jesteś zobowiązana/zobowiązany przechowywać je przez 5 lat od końca roku, w którym ulga została odliczona.

SPOSÓB WYKAZANIA ULGI W ROZLICZENIU PIT:
Odliczeń można dokonać w zeznaniu podatkowym:

• PIT-37
• PIT-36
• PIT-28
• oraz poprzez załącznik PIT/O.

W informacji PIT/O należy wypełnić także część E podając numery PESEL dzieci, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Zeznanie podatkowe rodzica dziecka niepełnosprawnego podlega takim samym przepisom skarbowym jak rozliczenia wszystkich innych podatników: obowiązują ustawowe terminy złożenia w urzędzie skarbowym.
PIT 37 oraz PIT 36 z załącznikami składa się do 30 kwietnia. Natomiast PIT 28 składany jest do końca stycznia.

ŹRÓDŁA:
1. Rozporządzenie ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności z dnia 15 lipca 2003
2. Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z dnia 27 sierpnia 1997
3. Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób do 16 roku życia z dnia 1 lutego 2002
niepełnosprawni.gov.pl
4. infor.pl
5. Ulga prorodzinna
6. Ulga rehabilitacyjna
7. Ulga rehabilitacyjna w PIT